تصور ما از خدا، انسانی است مثل خودمان. با همین محدودیتها، مشکلات، نقصها و ناتوانیها و کمبودها. نه حتی انسان موفقتر، ثروتمندتر و قدرتمندتری. یعنی این طوری است که چون ما باید برای رسیدن به هدف الف، از پیچها و بلندیها و تاریکیهایی بگذریم که برایمان سخت به نظر میرسد، خدا هم برای رسیدن به این هدف، دقیقا باید از همین مسیر رد شود و برای او هم به همین اندازه سخت است؛ پس ناتوان است و لاجرم یکی است شبیه خودمان و دلیلی برای اعتماد یا علاقهٔ ویژهای به او نیست.
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت